Birkaç zamandır taktığım bir içecek şerbet... Ve ne kısmetse gittiğim restoranlarda da denk geliyorum(belki algıda seçiciliktir, önceden hiç dikkatimi çekmezdi) Yanlız her içtiğim yerde enteresan bir şekilde farklı tat alıyorum:)
Vakti zamanında Osmanlı Devleti'nde meşhur bir içecekmiş şerbet. Kışın boza içerlerken insanlar, yazın şerbet ve hoşaf tercih edilirmiş. Envai çeşidi varmış ; en makbul olanı ise gül yapraklarıylayapılan gül şerbeti ve baharat ağırlıklı olan " demirhindi" şerbeti imiş. "Helvahane" de hazırlanan şerbetlerin sunumu fincanda ya da kasede yapılırmış. Padişahlara sunulurken ise gümüş kase veyahut hindistan cevizi kabuğu tercih edilirmiş.
Bilirsiniz, kanımızda var bizim eleştirmek, hamurumuz isyanla yoğrulmuş sanki. Derler ya, unuttuğumuz değerler çok diye, bunu o tadlara ekleyebiliriz belki.
Denemek isterseniz, "Konyalı" da (Kanyon'daki olağanüstü)arka planda kanun sesleriyle (canlı müzik) mest olmuş bir halde şerbetinizi içebilirsiniz. Aynı şekilde adı "izzet-i ikram" anlamı taşıyan "Mekreme"de demirhindi şerbetini deneyebilirsiniz. Özel bir tat olduğuna kuşku yok.Son söz, evde yapacaklar için müzik önerim ise kesinlikle Kudsi Erguner olacaktır....
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder